Friday, April 23, 2010

Aku Tercipta Untuk Mu

Entah. Orang keberapa yang menanyakan perihal itu, aku tak pasti.
Terlalu ramai.
Untuk memberikan jawapan..Aku tak reti! Bukan..tak terjawab.

"Mr I kerja apa?"
"Mr I kat mana?"

Kalau aku teringin nak beli apa - apa yang mahal sikit..

"Minta la Sugar Daddy u.."
"Sape yang belikan kereta u? Mr I eh?"

Eiiishhh!!
Aku bukan melenting. Jauh lagi nak marah.
Aku geram. Sebab aku diam.
Lalu membuatkan orang tertanya - tanya lagi.
Aku tak nak simpati orang.
Tapi, kalau nak tahu cerita sebenar, tanya je.
Aku boleh cerita.
Untuk jawab soalan - soalan pendek macam tu, kat tepi - tepi koridor, aku malas!
Sebab, aku tau, nanti soalan tu jadi panjang.

Ouh, lupa.
Mr I adalah abah aku.
Hero aku.
Yang melengkapkan namaku.

(manisnya senyuman abah..pantang orang puji eh! :P)

Mari aku jawab, soalan yang tak ditanya pun aku boleh berikan jawapan.


"Mr I kerja apa?" - Tidur selama - lamanya. 

"Mr I kat mana?" - Masa Sugar Mummy gi umrah, nampak abah senyum kat atas Kaabah.

"Minta la Sugar Daddy u.." - Tak suka minta - minta. I rela bagi al-fatihah.

"Sape yang belikan kereta u? Mr I eh?" - Diri sendirilah..

Haaa..lagi soalan apa nak tanya? Apa? Apa?

Heee...sounds too serius kan? Hahahaha..
Tak ada idea nak tulis blog sebenarnya. Tadi kat hospital ada jumpa pak cik ni. Dia jaga anak dia sakit. Macammmmm ayah saya! :)
Walaupun saye tak pernah rasa, macamana manisnya dapat kasih dan sayang dari seorang ayah, sedikit sebanyak saye dapatlah bayangkan perwatakan ayah saye. Eh, ayah ke abah? urmm..Abah. Kakak dan abang panggil abah.

Ok, saye nak start cerita pasal abah saye nih..Sesiapa yang rasa dah bosan tu, boleh la, gi visit blog orang lain..Sebelum tu, saye nak ucapkan terima kasih, sudi jengok blog saye. Yang mana berminat, jom terus kan perjalanan.

Mak kate, abah ni kelakar. Tapi mak saye dulu garanggg! Ni kak long yang cakap eh..saye tak cakap. Ada satu hari tu, mak kurang bising. Lepas tu abah cakap kat kak long "Hari ni radio rosak ke?"
Bahahaha..semua gelak. Mak macam biasalah, senyum kemaluan dan kegeraman. Teeeehehehe..Mak kate lagi, abah ikut je apa anak nak. Semua dapat...Sebab tu mak selalu bising - bising.

Aih..aihh..sabar dulu..jangan turun dulu..Baru satu perenggan. Kang tak habis tulis pula entry ni.

Mak kate lagi, lepas solat Subuh abah baring sebelah Murni. Belai - belai macam anak Panda. Ouh..suweettt! Lepas tu, abah kate "Kesian Murni, berapa hari tak jumpa..Bila balik dia dah tidur..hari ni, jumpa la agaknya.." Lepas tu, abah sambung tidur. Bila mak gerakkan untuk pergi kerja, abah dah tak ada..

Kak long kate, abah kelakar macam Alang. Suka usik mak. Buat mak geram. Masa Kak long, Angah dan Alang kayuh basikal dalam 20m dari rumah nak ke sekolah, mak panggil patah balik. Sampai je kat rumah, mak pesan...

"Mak nak cakap ni. Tapi jangan nak meraung - raung" 
"Abah dah tak ada. Abah meninggal..."

Kak long kate, takut punya pasal, tahan je supaya tak nangis. Tersedu - sedu nangis. Nak tahan punya pasal. Alang dan angah pun sama.

Kak long kate, bila abah meninggal, terus rasa dunia ni gelap. Terus terfikir, kat siapa nak mengadu kalau mak marah. Siapa nak tahan rotan dari singgah kat badan. Dulu ada abah. Siapa nak bawa jalan - jalan? Mak tak reti bawa kereta.


Kak long kate lagi...

"Kau yang buatkan orang sedih..Pusing - pusing kat keliling abah. Merangkak - rangkak keliling jenazah. Abah...abah..abah..jiran - jiran sedih  tengok aksi sedih kau tu"

"Lepas tu kita semua pindah Melaka. Dekat Melaka, ramai orang nak ambik bela kau. Hari - hari ada orang bawa kau gi jalan - jalan. Naik motorlah, bawa gi shopping la..Kalau ada musim buah, atuk Mat Aris (atuk sedara sebelah rumah) petikkan buah rambutan untuk kau sorang je. Orang lain kena petik sendiri."

"Lepas tu, kau demam Murni..Demam rindu. Dulu, abah yang tidurkan dalam buai. Orang lain buaikan, tak nak. Nangis..Puas orang pujuk, nak tidurkan. Nangis je..Last sekali, berubat kat atuk Husin. Hilangkan rindu."

"Kat Melaka, kau main keliling pokok bunga dengan atuk Mat Aris. Sebab abah selalu main cak cak dengan kau, keliling pokok bunga."

"Kak long hairan, mak nampak elok je. Nangis masa hari abah meninggal je. Ramai juga, offer nak jaga Ery (masih dalam kandungan 7 bulan). Simpati tengok mak mungkin, kehilangan suami masa tengah sarat mengandung. Tapi mak tabah. Tak menangis depan anak - anak. Kak long ada ternampak, mak nangis sorok - sorok kat dalam bilik." 

Mata I dah sangat basah dah sekarang ni..

"Tak lama lepas tu, Ery lahir. Atuk Mat Aris pun meninggal. Dah tak ada orang main dengan kau. Ada la sorang sedara Wo ni, datang hari - hari bawa balik rumah dia dan bawa jalan - jalan naik motor"

Adalah beberapa orang kampung berkenan dekat mak. Tapi mak tolak. Sampai hari ni pun ada tau! Wooohooo..Mama hot la tu! Aritu saye tanya mak, kenapa mak tak nak kawin lagi? Mak jawab....

"Murni nak ke?" - Geleng - geleng
"Susah..anak ramai, kecik kecik lagi..Nanti, kalau apa - apa berlaku, orang mengungkit..Nanti kate, kita makan harta dia...Baik tak yah. Biar susah sama - sama. Kalau mak makan pasir, korang makan la pasir.."

Mulianya hati mak..Jauh sangat fikir. :"( ~ menangis sebesar - besar lautan
Semua orang akan bangga dengan mak sendiri kan? Macam tu juga la saye..Malah, rasa mak saye lagi hebat dari mak kamu semua. Sebab, mak saye ada dua tanggungjawab. Ibu dan juga ayah..

Dan sekarang, anak abah hampir berjaya semuanya..

Kak long dah ada company sendiri
Angah dah kaya dengan anak
Alang pun dah ada syarikat printing sendiri
Atih, jadi madam besar kat rumah. Goyang kaki laju - laju sambil supervise anak Alang.
Ery, akan tamatkan diploma dia. Lepas tu, mak nak buka bisnes untuk Ery kat KL. Nak komersialkan makanan mak yang sedap - sedap tu. Go Ery! Go!

Murni??
Yeayyyy..Murni jadi kaki rapu yang berjaya! Ooppss..Penunggang kuda yang popular. Eh, pelakon atau model yang sikit popularnya. Hahaha..Ouh, tidak abah! Murni bakal doctor tawuuu.. Bakal berkhidmat untuk masyarakat tauuu, abahh..

*wahhh..manisnya abah senyum macam tu :) *


Sekarang, ramai orang kate, yang Ery adalah photostat muka Abah..So, dapatlah tengok abah hari - hari. Walaupun Ery tak hensem, tapi sebab rupa macam abah..Dia kelihatan sungguh kacak..Hahaha..Ni balik Melaka, sure kena terajang ngan dia. Aip! Tuhan marah. Potong kaki!



p/s: malam tadi mimpi abah. Abah ziarah Murni kot! :)

6 comments:

Anonymous said...

hurmm sedihnyee dgr ur story.
i pn senasib dgn u. xde father.
so kite hargaila mak kita.
die je yg kita ade now n adik beradik.
:'((

-Fara

Murni Ismail said...

Heeee..jgn la sedeyy..dat shows im failed in manipulatg my story..hehe...Fara, I am MIss Strong~

fara said...

hehe. great. be strong babe :)

nurijauharah said...

murni... nk tengok ery! hehe...

elza izyan erieza said...

OMG, i'm almost crying reading this. u pandai menulis. harap u tabah plus harap u happy selalu :)

Murni Ismail said...

Thank you elza! :)

Post a Comment

About Me

My photo
Whatever u give me, I will make it greater. Give me sperm, I'll give u a baby. Give me a house, I'll give u a home. Give me groceries, I'll give u a meal. Give me a smile, I'll give u my heart. I will multiplies and enlarges what I've given. So if u give me crap, be ready to receive a ton of shit